40 jaar huren op één adres: tijd voor bloemen!

40 jaar huren op één adres: tijd voor bloemen!

Kent u een geintje dat al veertig jaar duurt? Meneer en mevrouw Garnaat uit Hoorn wel. Begin 1982 schreven zij zich ‘voor de gein’ in voor een woning. Ze wonen er nog steeds! In totaal zijn er 117 huurders die dit jaar veertig jaar in dezelfde woning van Intermaris wonen. Uit handen van onze medewerkers Leefbaarheid ontvingen zij vorige week een mooie bos bloemen.

De bloemen belandden op adressen van Hoorn tot Purmerend en Monnickendam. In de Hoornse wijk Grote Waal hadden we weinig reistijd nodig: alleen al aan de Weidemolen telden we elf woonjubilarissen. Onder hen meneer en mevrouw Garnaat, beiden 71 jaar. Meneer was lekker aan het fietsen, maar mevrouw deelde enthousiast hun verhaal.

Wat wil je nog meer?
“In Amsterdam woonden wij aan een erg drukke straat. Zeker met onze jonge dochter was dat niet prettig, met dat gedreun en getingel van langsrijdende trams. Mijn schoonmoeder in Hoorn woonde veel rustiger. Zullen we ons voor de gein hier inschrijven, vroeg ik mijn man. Nou, je kunt het je tegenwoordig niet voorstellen, maar voor we het wisten hadden we de sleutels van dit huis! De wijk was nog volop in aanbouw. Door de jaren heen is alles natuurlijk ook weer enorm veranderd. Buren hebben onderling minder contact met elkaar dan vroeger, maar dat vinden wij helemaal prima. Lekker leven en laten leven. We wonen in een ruim opgezette buurt met om de hoek een park en straks ook nog een strand. Wat wil je nog meer?”

Lot uit de loterij
Een deur verderop wonen meneer en mevrouw Schuszler-Kouwenberg, 68 en 71 lentes jong. Voor hen was deze woning een lot uit de loterij, vertelt mevrouw. “Doordat ik arbeidsongeschikt raakte, konden we onze hypotheek niet meer betalen. We schreven ons in voor een huurwoning, maar er was niets passends vrij. Totdat de eerste bewoners op dit adres na enkele maanden alweer verhuisden. De kale huur bedroeg 538 gulden. Met huursubsidie konden we alles precies rondbreien. Echt mazzel. Onze kinderen konden mooi naar de Ichthus school, die hier tegenover stond. Nu wonen we hier alweer veertig jaar... Het is een rustige buurt met aardige mensen. Zelf ben ik altijd vriendelijk, zeg iedereen gedag. Zo ben ik opgevoed. Dan krijg je ook vriendelijkheid terug.”